ส่องธุรกิจนวดไทย-สปา ปลุกความมั่นใจ ปรับตัวอย่างไรให้รอดตายจากโควิด-19
อีกหนึ่งธุรกิจที่กำลังลุ้นอย่างใจจดใจจ่อให้รัฐบาลประกาศผ่อนปรนเปิดสถานประกอบการ คือ “ธุรกิจนวดแผนไทยและสปา” ที่ได้ชื่อว่าเป็นมรดกทางวัฒนธรรมรายการที่ 2 ของไทยได้รับการขึ้นบัญชีมรดกโลกต่อจากโขน เป็นธุรกิจที่สร้างรายได้ให้กับประเทศไทยราว 3.5 หมื่นล้านบาทต่อปี มีอัตราการเติบโตเฉลี่ยร้อยละ 8 และมีแนวโน้มเติบโตอย่างก้าวกระโดดโดยได้รับอานิสงค์จากความคึกคักของตลาดท่องเที่ยวไทยที่ได้รับความนิยมจากชาวต่างชาติทั่วสารทิศ โดยเฉพาะชาวจีน
แต่ใครจะคาดคิด เมื่อธุรกิจเอกลักษณ์ไทยอย่างนวดสปาต้องหยุดชะงักลง จากการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโคโรน่า 2019 หรือ COVID-19 ทำให้ธุรกิจที่มีลู่ทางสดใสของผู้ประกอบการนับพันราย กลับต้องหยุดให้บริการลงชั่วคราวมาร่วม 2 เดือน เดือดร้อนกันทั้งห่วงโซ่อุปทานของธุรกิจ ทำให้ชีวิตผู้ประกอบการ หมอนวดเพื่อสุขภาพ ตกอยู่ในสภาพไม่ต่างกันมากนัก ยิ่งหากยังไม่สามารถกลับมาเปิดกิจการได้อาจทำให้ชีวิตต้องพบกับความพลิกผันครั้งใหญ่กว่าที่คาดคิด กลายเป็น New Normal ต้องเปลี่ยนอาชีพใหม่ก็อาจเป็นได้
ล่าสุด เมื่อวันที่ 21 พ.ค.ที่ผ่านมา ตัวแทนผู้ประกอบการร้านนวดเพื่อสุขภาพ 50 คน เข้ายื่นหนังสือต่อศูนย์บริหารสถานการณ์โควิด-19 (ศบค.) เรียกร้องให้เปิดบริการนวดเพื่อสุขภาพ เนื่องจากได้รับผลกระทบจากการแพร่ระบาดของไวรัส COVID-19 อย่างหนักหน่วง
ศบค. ยืนยันจะเร่งช่วยเหลือและหามาตรการเยียวยา แก่ผู้ประกอบการร้านนวดเพื่อสุขภาพ 15,000 ร้านทั่วประเทศ พนักงานกว่า 400,000 คน ที่ได้รับผลกระทบโดยให้เข้าถึงแหล่งเงินกู้ และเงินเยียวยาจากกระทรวงการคลัง โดยจะนำเข้าหารือกับคณะรัฐมนตรีในวันนี้ (26 พ.ค.) เพื่อให้ได้ข้อสรุปที่ชัดเจน รวมถึงการผ่อนปรนมาตรการที่จะดำเนินการให้เกิดขึ้นโดยเร็ว ภายในวันที่ 31 พ.ค.2563 โดยกระทรวงสาธารณสุขจะทำลิงค์ไทยชนะ ให้แก่ทุกร้านนวด พร้อมเตรียมลงพื้นที่ตรวจดูสภาพของร้านนวดเพื่อสุขภาพอย่างใกล้ชิด
โดยก่อนหน้านี้ เมื่อวันที่ 25 เมษายน 2563 นายแพทย์ธเรศ กรัษนัยรวิวงค์ อธิบดีกรมสนับสนุนบริการสุขภาพ กระทรวงสาธารณสุข เปิดเผยแนวทางรองรับให้สถานบริการประเภทนวดแผนไทย สปา และคลีนิคเสริมความงามสามารถกลับมาเปิดบริการได้อีกครั้ง หากรัฐบาลและ ศบค. ให้ความเห็นชอบ โดยมีมาตรการที่ผู้ประกอบการต้องปฏิบัติอย่างเคร่งครัด ดังนี้
- สถานประกอบการ ต้องทำความสะอาด จัดสถานที่เว้นระยะห่าง จัดจุดพื้นที่ภายนอกหรือส่วนแยก (Isolate area) เพื่อคัดกรอง เตรียมอุปกรณ์ทำความสะอาดให้เพียงพอ
- ผู้รับบริการ ต้องสวมหน้ากาก ล้างมือ ปฏิบัติตามคำแนะนำของสถานบริการ/สถานพยาบาล
- ผู้ให้บริการ ต้องจัดทำเวชระเบียนเพื่อซักประวัติผู้รับบริการ ให้บริการแบบ 1 คน ต่อแพทย์ พยาบาลหรือผู้ให้บริการ 1 คนเท่านั้น
- ผู้ให้บริการต้องจัดเตรียมห้องทำหัตถการแยกห้อง ๆ ละ 1 คน ถ้าห้องรวมจะต้องเว้นหรือมีผ้าปิดกั้น
- ในช่วงให้บริการ เน้นการคัดกรองผู้รับบริการเป็นสำคัญ วัดอุณหภูมิต้องไม่เกิน 37.5 องศาเซลเซียล หากพบภาวะเสี่ยงต้องรายงานและส่งต่อรักษาได้ทันที
- ผู้ให้บริการ และผู้รับบริการนวดต้องสวมหน้ากากอนามัยทุกครั้ง ล้างมือด้วยสบู่หรือแอลกอฮอล์เจล
- ก่อนและหลังให้บริการ แต่งกายรัดกุม
- ไม่ใช้สิ่งของ เช่น แก้วน้ำ หลอดดูดน้ำ ช้อน ผ้าเช็ดมือ ผ้าเช็ดตัวร่วมกับผู้อื่น
- ต้องเปลี่ยนอุปกรณ์หลังใช้งาน และไม่ใช้ของร่วมกับผู้อื่น
- ทำความสะอาดพื้นที่และจัดเก็บขยะทุกครั้ง
- แม่บ้านทำความสะอาดต้องจัดการขยะติดเชื้อแยกเฉพาะโดยเฉพาะหน้ากากอนามัย ทิชชูที่เปื้อนน้ำลาย น้ำมูก จะต้องเก็บใส่ถุงมิดชิด
แม้ปัจจุบันธุรกิจต่าง ๆ จะเน้นการนำเทคโนโลยีเข้ามาใช้แทนแรงงานมนุษย์ แต่งานบางประเภท เช่น เสริมความงาม สปา หรือนวดเพื่อสุขภาพ ยังไม่สามารถอาศัยเครื่องจักรหรือเทคโนโลยีทำงานแทนมนุษย์ได้ เนื่องจากเป็นอุตสาหกรรมที่เน้นการให้บริการ (High Touch) และปัจจุบันตลาดสุขภาพ เป็นอีกหนึ่งธุรกิจที่เติบโตได้อีกยาวไกล ยิ่งยูเนสโกขึ้นทะเบียนให้แก่นวดไทย เป็นวัฒนธรรมมหัศจรรย์ที่ช่วยรักษาโรค รัฐบาลยิ่งต้องเร่งเดินหน้ายกมาตรฐานสถานที่ให้บริการนวดไทย มาตรฐานผู้นวด ให้เป็นบริการที่มีคุณภาพ สร้างความเชื่อมั่นทั้งในและต่างประเทศ และสืบสานเป็นอาชีพหล่อเลี้ยงลูกหลานจากรุ่นสู่รุ่น โดยมีบริบทใหม่ที่ยืนอยู่ฐานของความไว้เนื้อเชื่อใจ ได้มาตรฐาน ปลอดภัยทั้งผู้ให้บริการและผู้รับบริการเข้ามาเป็นอีกปัจจัยในการดำเนินธุรกิจต่อจากนี้ด้วย
มาตรการต่าง ๆ ที่รัฐบาลประกาศออกมานั้น ล้วนเป็นพื้นฐานตั้งต้นให้ผู้ประกอบการได้นำไปปรับรูปแบบการให้บริการ สอดรับกับแนวทางชีวิตวิถีใหม่หรือ New Normal ซึ่งมีคำถามที่ตามมาคือ ผู้ประกอบการจะต้องปรับกันอย่างไรจึงจะใช่ จึงจะถูกต้อง จึงจะถูกระเบียบ และที่สำคัญคือ ปรับอย่างไรจึงจะถูกใจลูกค้าผู้รับบริการด้วย
พบกับตัวอย่างการปรับตัวของธุรกิจนวดไทย-สปาให้รอดตายในยุคโควิด-19 และกลับมาผงาดได้อีกครั้ง กับ “ตุลย์ – ภากร ธนศรีวนิชชัย” เจ้าของธุรกิจนวดไทย-สปาชื่อดัง “Nature Thai Massage” พร้อม “ดร.ศรายุธ แสงจันทร์” อุปนายกสมาคมนิสิตเก่าจุฬาฯ (สนจ.) และ CFO มิตรผล กูรูมากประสบการณ์ที่ผ่านมาแล้วทุกวิกฤติ ในรายการ “ตั้งวงเล่า เหลาความคิด” วันพุธที่ 27 พฤษภาคม นี้ เวลา 20.00 – 21.00 น. ทางแฟนเพจ “The Sharpener” และ “Chula Alumni”
ถ้าคุณเป็นคนชอบนวด พลาดไม่ได้ !
ข้อมูล : https://hss.moph.go.th/ , https://marketeeronline.co/archives/138860
Related Posts
มหัศจรรย์ “ไหมไทย” สร้างเนื้อเยื่อเทียม กรมหม่อนไหมปลื้ม จับมือจุฬาฯ ต่อยอดนวัตกรรม
เมื่อเอ่ยถึงผ้าที่มีคุณสมบัติมันวาว อ่อนนุ่ม ดูหรูหรา ทั่วโลกต่างต้องยกให้ “ผ้าไหมไทย” หนึ่งในมรดกทางวัฒนธรรมอันทรงคุณค่าที่สร้างชื่อให้กับประเทศไทยมาอย่างยาวนาน แต่ละปีไทยเรามีกำลังการผลิต “ผ้าไหม” ประมาณ 4,286 ตันต่อปี จัดอยู่ในอันดับที่ 5 ของโลก เป็นรองเพียงจีน อินเดีย อุซเบกิสถาน และอิหร่าน (https://www.atlasbig.com/en-us/countries-by-silk-production) เท่านั้น โดยในปี 2564 กรมศุลกากรเคยเปิดเผยข้อมูลไว้อย่างน่าสนใจถึงศักยภาพการส่งออกเส้นไหม ผ้าไหม และผลิตภัณฑ์ที่เกี่ยวกับไหม โดยมีมูลค่ารวมกันสูงเกือบ 365 ล้านบาท ในขณะที่ตลาดในประเทศ อุตสาหกรรมสิ่งทอกลุ่มหม่อนไหมมีมูลค่ารวมถึง 6,614.12 ล้านบาท ส่วนใหญ่มาจากผ้าไหมและผลิตภัณฑ์จากเส้นไหม นับได้ว่าหม่อนไหมนี้สร้างรายได้ให้กับพี่น้องเกษตรกรไทยมากกว่า 86,000 ครัวเรือนเลยทีเดียว แม้ต้นตำรับของไหมโลกจะมีถิ่นกำเนิดจากอินเดียและจีน จนเกิดเป็นเส้นทางสายไหมที่ค้าขายกันมานับพันปี แต่สำหรับไหมไทยก็มีร่องรอยแห่งการพัฒนามาอย่างต่อเนื่องล่วงเข้าขวบปีที่ 120 แล้ว นับแต่พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ตั้งกรมช่างไหม สังกัดกระทรวงเกษตราธิการ เมื่อวันที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2446 ด้วยพระราชประสงค์ให้ทำหน้าที่เผยแพร่ความรู้วิชาการและวิทยาศาสตร์ด้านไหมเพื่อสร้างผู้รู้ ผู้ชำนาญชาวสยาม จวบจนปัจจุบันกรมหม่อนไหม กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ ยังคงสืบทอดพระราชปณิธานนั้นสืบมาโดยมีภารกิจส่งเสริมและพัฒนาผลิตภัณฑ์หม่อนไหมของมูลนิธิส่งเสริมศิลปาชีพ วิจัยและพัฒนาหม่อนไหม อนุรักษ์และคุ้มครองหม่อนไหม พัฒนาสินค้าและศักยภาพเกษตรกรสู่ Smart Farmer นอกจากนี้ยังส่งเสริมเศรษฐกิจและการตลาดหม่อนไหมนำไปสู่ความร่วมมือหลากมิติกับภาคส่วนต่าง ๆ โดยเฉพาะกับสถาบันการศึกษาชั้นนำของชาติไทยอย่างจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย กรมหม่อนไหมและจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ต่างมีความร่วมมือทางวิชาการระหว่างกันมากว่า 17 ปีแล้ว โดยมุ่งพัฒนาเส้นไหมไทยยกระดับสู่นวัตกรรมที่เป็นมากกว่าสิ่งทอ ล่าสุด “เอนจินไลฟ์” สตาร์ทอัพและบริษัทสปินออฟจากคณะวิศวกรรมศาสตร์ จุฬาฯ ซึ่งได้รับการบ่มเพาะจาก CU Innovation Hub และ CU Engineering Enterprise ก็สามารถพัฒนากระบวนการสกัดสารละลายโปรตีนไฟโบรอินจากเส้นใยไหมได้สำเร็จ รศ.ดร.จุฑามาศ รัตนวราภรณ์ Founder & CEO บริษัท เอนจิน ไลฟ์ จำกัด เปิดเผยว่า “โปรตีนไฟโบรอินในไหมไทยมีคุณสมบัติโดดเด่นสามารถนำมาใช้เป็นวัสดุทางการแพทย์ ดังจะเห็นได้จากความเข้ากันได้ทางชีวภาพ พบปฏิกิริยาต่อต้านจากภูมิคุ้มกันในร่างกายมนุษย์ในระดับต่ำ และยังสามารถย่อยสลายได้เอง เราจึงนำโปรตีนสำคัญจากเส้นไหมนี้มาพัฒนานวัตกรรมระบบนำส่งยา วัคซีน และสารสมุนไพรเพื่อรักษาโรคต่าง ๆ ได้ อาทิ โรคมะเร็ง โรคข้อเสื่อม โรคเบาหวาน และยังสามารถพัฒนานวัตกรรมผลิตภัณฑ์ทางการแพทย์ที่ใช้งานได้จริงทั้งในรูปแบบ 3D Hydrogel แผ่นแปะอนุภาคจิ๋วขนาดไมครอน และเส้นใยนาโน ซึ่งสิ่งที่เราทำได้เองนี้อาจช่วยพลิกโฉมวงการสาธารณสุข ลดการพึ่งพาการนำเข้าจากต่างประเทศช่วยให้คนไทยเข้าถึงการรักษาพยาบาลได้อย่างถ้วนหน้า” นับเป็นอีกย่างก้าวที่สำคัญของไหมไทยที่วันนี้ถูกพลิกโฉมจากสินค้าเกษตรก้าวล้ำสู่นวัตกรรมทางการแพทย์ที่นำมาใช้งานได้จริงแล้วโดยฝีมือนักวิจัยไทย และต้องจับตาดูช็อตต่อเนื่องหลังวันที่ 20 กรกฎาคมที่ผ่านมา เมื่อศาสตราจารย์ ดร.บัณฑิต เอื้ออาภรณ์ อธิการบดีจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เปิดบ้านต้อนรับการมาเยือนของคณะผู้บริหารจากกรมหม่อนไหม นำโดยนายประกอบ เผ่าพงศ์ อธิบดีกรมหม่อนไหม หารือกันและได้จรดปากกาลงนามในบันทึกข้อตกลงความร่วมมือทางวิชาการ(MOU) ฉบับใหม่ เร่งสนับสนุน ส่งเสริม และพัฒนากระบวนการเลี้ยงหนอนไหมและผลิตรังไหมอินทรีย์จากโรงเลี้ยงไหมต้นแบบให้มีมาตรฐานเหมาะสำหรับนำไปใช้เป็นวัสดุทางการแพทย์ หวังต่อยอดใช้ในอุตสาหกรรมอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องว่าจะสร้างแรงสั่นสะเทือนใหม่ให้เศรษฐกิจไทยได้อีกกี่ริกเตอร์ หากไทยเราสามารถพิมพ์เนื้อเยื่อสามมิติสร้างหลอดเลือดเทียมเส้นประสาทเทียม ท่อน้ำตาเทียม เปลือกตาเทียม ผิวหนังเทียม และกระดูกเทียมได้เองจาก “ไหมไทย”
แปลกแต่จริง ไม้อายุน้อยกลับได้คาร์บอนเครดิตมาก…..
“ทำไมไม้อายุน้อยกลับได้คาร์บอนเครดิตมากกว่าไม้อายุมาก?” คำถามนี้เกิดขึ้นทันทีเมื่อหลายคนได้เห็นการเปิดเผยข้อมูลการกักเก็บก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในยางพาราแต่ละช่วงอายุของการยางแห่งประเทศไทย (กยท.) ซึ่งอ้างอิงจากงานวิจัยของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ (https://www.raot.co.th/ewt_news.php?nid=91127&filename=index) ยางพาราสามารถกักเก็บและดูดซับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์สูงสุดเมื่ออายุ 6-10 ปี คิดเป็นค่าเฉลี่ย 1.34 ตันคาร์บอนไดออกไซด์เทียบเท่าต่อไร่ต่อปี แต่หลังจากนั้นการกักเก็บจะลดลงเรื่อย ๆ เมื่อยางพาราอายุมากขึ้น ซึ่งดูเหมือนจะสวนทางกับความรู้สึกของเราที่มักคิดกันว่าต้นไม้ยิ่งโตก็น่าจะได้คาร์บอนเครดิตเพิ่มขึ้นด้วย แต่แท้จริงแล้วยังมีสิ่งที่เราต้องกลับมาทำความเข้าใจในเรื่องของการเจริญเติบโตของต้นไม้กันก่อน ถ้าพูดกันให้เห็นภาพง่าย ๆ ก็จะเทียบการเจริญเติบโตของต้นไม้เปรียบได้กับมนุษย์เรา ที่มีวัยเด็ก วัยทำงาน และวัยเกษียณ โดยช่วงวัยทำงานจะเริ่มเมื่อไม้มีอายุโตได้ประมาณ 3-5 ปี จะเป็นช่วงที่ต้นไม้เจริญเติบโตแบบก้าวกระโดด จึงกักเก็บคาร์บอนไดออกไซด์สูงกว่าในช่วงระยะอื่นเพราะจะนำไปใช้สร้างเนื้อไม้ให้หนาและสูงใหญ่ตั้งตรงได้ แต่ยิ่งเมื่อเข้าสู่วัยเกษียณแล้ว ต้นไม้จะมีอัตราการเจริญเติบโตค่อย ๆ ลดลง เหมือนคนสูงวัยที่กินอะไรไม่ค่อยลง บางคนหนักข้อถึงขั้นเบื่ออาหารเลยก็มี แน่นอนว่า กรมป่าไม้ก็ได้แบ่งประเภทไม้มีค่าทางเศรษฐกิจที่ใช้ปลูกสร้างสวนป่าไว้ตามการเจริญเติบโตของไม้นั้น ๆ ไว้เช่นกัน มีทั้งไม้โตเร็ว ไม้โตปานกลาง และไม้โตช้า โดยไม้โตเร็วจะมีอายุรอบตัดฟันไม้ 5-15 ปี ช่วงที่ไม้มีอัตราการเจริญเติบโตสูงที่สุดอยู่ที่ 5-10 ปี จากนั้นอัตราการเจริญเติบโตจะเริ่มช้าลง ในขณะที่ไม้โตปานกลางและไม้โตช้า มีอัตราการเจริญเติบโตเพิ่มขึ้น เมื่อผ่านช่วง 5 ปีแรกไปแล้ว จนถึงอายุ 20-30 ปี […]
ธุรกิจร้านอาหาร กับ New Normal หลังโลกถูกโควิด-19 Disrupt
ร้านอาหารเป็นอีกหนึ่งธุรกิจที่ได้รับผลกระทบอย่างหนักจากสถานการณ์การระบาดโควิด-19 อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ในเดือนมีนาคมที่ผ่านมา ศูนย์วิจัยกสิกรไทย วิเคราะห์ว่าธุรกิจร้านอาหารของไทยในปี 2563 จะมีรายได้ลดลงราว 2.65 – 3.65 หมื่นล้านบาท โดยคาดว่าผลกระทบจะมีระดับความรุนแรงแตกต่างกันตามประเภทของร้านอาหารและปัจจัยรอบด้านอื่น ๆ เช่น ไม่มีนักท่องเที่ยวเดินทางเข้าประเทศ ผู้คนหลีกเลี่ยงที่จะออกไปกินอาหารนอกบ้าน เศรษฐกิจชะลอตัว ทำให้ผู้บริโภคระมัดระวังการใช้จ่ายมากขึ้น ขณะที่ในต่างประเทศ ร้านอาหารดังในตำนานหลายแห่งถึงขั้นต้องปิดตัวเพราะทนพิษบาดแผลโควิด-19 ไม่ไหว เช่นร้าน Legendary Pitt Eatery ในเมืองพิตส์เบิร์ก ประเทศสหรัฐอเมริกา ร้านขวัญใจของเหล่านักศึกษาและบรรดานักกิน หรือ foodie ทั้งหลาย ที่รู้จักกันในชื่อ The O เปิดขายฮอตด็อก เฟรนช์ฟรายส์ และพิซซ่า ตั้งแต่ปี 1960 ต้องยอมเลิกกิจการ และบรรดาลูกค้าของ The O เมื่อทราบข่าว ต่างก็ทวีตเพื่อรำลึกถึงช่วงเวลาดี ๆ ที่ The O เคยมอบให้ จนเกิดแฮชแท็ก #RIPTheO ซึ่ง The O […]